Μπαίνουμε στον σταθμό του τρένου.Κάνουμε μια γρήγορη επανάληψη: -Σμαράγδα ποσών χρονών είσαι; -5μισι μαμά – Τέλεια Σμαράγδα!Της δίνω την κάρτα εισιτήριο.Την περνάει από το μηχάνημα.Περναμε την μπάρα και…. ίου ίου ίου ίου… Την κάτσαμε την βάρκα, σκέφτηκα.Βγαίνει τρέχοντας η υπάλληλος.Μας κοιτάει καλά καλά.Αρχίζω να σκέφτομαι, πέρα από το “αθώο” αστειάκι της ηλικίας, τι άλλη Μ….αλακία μπορεί να κάναμε…Παίρνει φόρα και μας λέει:- Πού βρήκατε αυτές τις μάσκες; Είναι τέλειες!!Από πού τις πήρατε;; Ψάχνω εδώ και μέρες σε μαγαζιά και διαδίκτυο αλλά τόσο εντυπωσιακές σαν τις δικές σας δεν έχω βρει !!!Την αγάπησα, εξέφρασα τον θαυμασμό μου για το γούστο της κι υποσχέθηκα να μην ξανά κάνω “αθώα” αστειάκια σε οργανισμούς που αποτελούνται από τόσο καλαίσθητους υπαλλήλους 