Kυρίες και κύριοι, με τις ιδιότητες του δρομέα αλλά και του χειροτέχνη, σας παρουσιάζω έναν ελάχιστο φόρο τιμής στην μνήμη όλων των αρθρόποδων ψυχών (ζουζούνια κι έντομα!!!), που καταναλώθηκαν ατυχώς σαν φρέσκια ζωική προτείνη, ή απλώς “έπεσαν” στην μάχη για επιβίωση από την σόλα του παπουτσιού μου, σε όλα αυτά τα χιλιόμετρα που έχουν διανυθεί το τελευταίο διάστημα λόγω καραντίνας αλλά και γιατί όχι και από παλιότερα….